Τι είναι η Θεραπευτική – Κλινική Άσκηση στη Φυσικοθεραπεία;
Η θεραπευτική – κλινική άσκηση είναι ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιούν συνήθως οι φυσικοθεραπευτές κατά την αποκατάσταση του ασθενούς. Αυτό το είδος άσκησης, βοηθά στην αποκατάσταση της μυϊκής και σκελετικής λειτουργίας. Συγκεκριμένα, αποκαθιστά τα ελλείματα που μπορεί να υπάρχουν στο μυοσκελετικό σύστημα μειώνοντας τον πόνο και αυξάνοντας το εύρος κίνησης των αρθρώσεων.
Η θεραπευτική – κλινική άσκηση προτείνεται στα περισσότερα μυοσκελετικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της προ και μετεγχειρητικής φροντίδας κοινών ορθοπεδικών κακώσεων και παθήσεων ή ως μέρος της αποκατάστασης έπειτα από έναν αθλητικό τραυματισμό.
Τύποι θεραπευτικής – κλινικής άσκησης
Υπάρχουν διάφοροι τύποι θεραπευτικής – κλινικής άσκησης. Οι τύποι αυτοί είναι προσαρμοσμένοι στην εκάστοτε κατάσταση του ασθενούς και τροποποιούνται με βάση το επίπεδο της συνολικής σωματικής του υγείας. Ο φυσικοθεραπευτής δημιουργεί ένα προσωποποιημένο πλάνο στα αρχικά στάδια της αποκατάστασης και το τροποποιεί καθώς προοδεύει η κατάσταση του ασθενούς.
Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε τέσσερις τύπους θεραπευτικής – κλινικής άσκησης:
-
Στοχευμένη ενδυνάμωση
Οι μύες μπορούν να εξασθενήσουν πολύ γρήγορα μετά από έναν τραυματισμό ή μετά από μια χειρουργική επέμβαση, επομένως οι ασκήσεις ενδυνάμωσης βοηθούν στην αναδόμηση του μυϊκού ιστού στις πάσχουσες περιοχές. Ο πόνος μπορεί, επίσης, να προκαλέσει αναχαίτιση των μυών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία στην πάσχουσα περιοχή.
Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης κυμαίνονται από πολύ ελαφριάς έως υψηλής έντασης ασκήσεις, ανάλογα με το επίπεδο φυσικής κατάστασης ή το στάδιο αποκατάστασης στο οποίο βρίσκεται ο ασθενής. Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης είναι επίσης γνωστές ως «προπόνηση αντίστασης», που σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται ελεύθερα βάρη, λάστιχα ή το σωματικό βάρος για να βελτιωθεί και να αυξηθεί η μυϊκή δύναμη.
-
Αντοχή
Η προπόνηση αντοχής αναφέρεται σε ασκήσεις μεγαλύτερης διάρκειας και περιλαμβάνει συνολική ενεργοποίηση. Αυτό μπορεί να μην αποτελεί μέρος του αρχικού προγράμματος θεραπευτικής άσκησης λόγω των περιορισμένων σωματικών δυνατοτήτων του ασθενούς, αλλά μπορεί να προστεθεί αργότερα, καθώς ο ασθενής δυναμώνει και μπορεί να ανεχθεί περισσότερη δραστηριότητα.
Οι ασκήσεις αντοχής μπορούν να γίνουν και στο σπίτι εάν συστηθούν από το φυσικοθεραπευτή ως μέρος του συνολικού προγράμματος. Παραδείγματα προπόνησης αντοχής μπορεί να περιλαμβάνουν το κολύμπι, το περπάτημα, το ανέβασμα σκαλοπατιών αντί για το ασανσέρ ή χαμηλής έντασης άσκηση. Οι ασκήσεις αντοχής έχουν το πρόσθετο όφελος της βελτίωσης του καρδιαγγειακού συστήματος.
-
Ισορροπία και συντονισμός κίνησης
Ο σωματικός συντονισμός είναι συχνά δύσκολος στην αποκατάσταση, επειδή οι μύες της πληγείσας περιοχής πιθανότατα θα είναι αδύναμοι. Οι θεραπευτικές ασκήσεις, όχι μόνο βοηθούν τους μύες να δυναμώσουν αλλά μπορούν επίσης να τους επανεκπαιδεύσουν να συνεργάζονται πιο αποτελεσματικά. Όσο πιο αρμονικά λειτουργούν οι μύες, τόσο βελτιώνεται ο συντονισμός των κινήσεών και μειώνεται ο κίνδυνος επανατραυματισμού.
Οι ασκήσεις ισορροπίας μπορεί να είναι τόσο απλές όσο να στέκεστε στο ένα πόδι για σύντομες χρονικές περιόδους ή να περιλαμβάνουν εξοπλισμό όπως μια μπάλα γυμναστικής. Ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να προτείνει τις συγκεκριμένες ασκήσεις για να βοηθήσει στη βελτίωση της ισορροπίας και του συντονισμού. Μερικές φορές αυτό το είδος άσκησης μπορεί να αναφέρεται ως νευρομυϊκή επανεκπαίδευση επειδή επηρεάζει άμεσα τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του νευρικού και του μυϊκού συστήματος.
