Σε γενικές γραμμές, η ανάπαυση είναι μια συνηθισμένη λύση στα προβλήματα στο Μυοτενόντιο πέταλο των στροφέων. Η ομάδα του Κτησία, ωστόσο, βοηθά τους ασθενείς να επιστρέψουν γρήγορα στις δραστηριότητές τους χωρίς πόνο, χωρίς τη χρήση φαρμάκων και ενεργητικά. Μάθετε πώς η προσέγγιση του Κτησία, εξαλείφει τον πόνο απευθείας από τη πηγή του.
Τι είναι ο τραυματισμός στο Μυοτενόντιο πέταλο των στροφέων
Το Μυοτενόντιο πέταλο των στροφέων αποτελείται από τέσσερις μυς που βοηθούν στην κίνηση και στη σταθεροποίηση της άρθρωσης του ώμου. Οι 4 μύες του στροφικού πετάλου είναι ο υπερακάνθιος (supraspinatus), ο υποπλάτιος (subscapularis), ο υπακάνθιος (infraspinatus), και ο έλασσον στρογγύλος (teres minor). Οι περισσότερες διαταραχές στο στροφικό πέταλο προκαλούνται από ένα συνδυασμό φυσιολογικής φθοράς και υπέρχρησης. Με την πάροδο των χρόνων θεωρείται φυσιολογική η εκφύλιση του Μυοτενόντιου στροφικού πετάλου. Καθώς περνάνε τα χρόνια , οι καθημερινές δραστηριότητες μπορούν να οδηγήσουν σε δομικές αλλαγές στη περιστροφική μανσέτα, όπως η φθορά των τενόντων.
Επιπλέον, οι δραστηριότητες στις οποίες χρησιμοποιείτε πολύ το χέρι σας σε θέση πάνω από το κεφάλι σας (τένις, κολύμβηση, ρίψη, ανύψωση ή ακόμη και ζωγραφική στο σπίτι) μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στο Μυοτενόντιο πέταλο των στροφέων. Έτσι, μερικές φορές θα ακούσετε αυτή την κατάσταση που αναφέρεται ως σύνδρομο τενίστα, σύνδρομο κολυμβητή, ή τενοντοπάθεια υπερακανθίου.
Η σοβαρότητα του τραυματισμού μπορεί να κυμαίνεται από μια ήπια ενόχληση και φλεγμονή του μυός ή του τένοντα, η οποία δεν θα οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη, μέχρι μια μερική ή πλήρη ρήξη του μυός που μπορεί να απαιτεί χειρουργική επέμβαση για επισκευή. Τόσο η φυσιολογική φθορά όσο και η υπερχρήση μπορούν να οδηγήσουν σε πρόσκρουση, όταν ένας τένοντος τρίβεται ενάντια στα οστά (ακρώμιο). Αυτό βλάπτει και ερεθίζει τον τένοντα, που προκαλεί αιμορραγία και φλεγμονή.
Ποια τα συμπτώματα της κάκωσης στο Μυοτενόντιο πέταλο των στροφέων
Τα συμπτώματα ενός τραυματισμού στο Μυοτενόντιο πέταλο των στροφέων οφείλονται στη φλεγμονή που συνοδεύει η ρήξη ή ο τραυματισμός συγκεκριμένων ινών. Αυτή η φλεγμονή προκαλεί οίδημα, οδηγώντας σε πόνο και μείωση στο εύρος τροχιάς κίνησης. Τις περισσότερες φορές, ο πόνος παρουσιάζεται στο εξωτερικό και το πρόσθιο μέρος του βραχίονα και του ώμου.
Ο πόνος που σχετίζεται με τον τραυματισμό του στροφικού πετάλου μπορεί να:
- Περιγράφεται ως βαθύς πόνος στον ώμο
- Επηρεάσει και να διαταράξει τον ύπνου, ιδιαίτερα αν ξαπλώνετε στον πληγέντα ώμο
- Περιορίσει το εύρος κίνησης δυσκολεύοντας έτσι το χτένισμα των μαλλιών σας, το σήκωμα του χεριού σας ή να φτάσετε πίσω από την πλάτη σας
- Συνοδεύεται από αδυναμία στο χέρι και στον ώμο σας
Δεν προκαλείται όμως πάντα ένας πόνος στον ώμο από τον ώμο. Μπορεί μερικές φορές να είναι συμπτωματικός για ένα πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα. Ο πόνος από τον τραυματισμό στο στροφικό πέταλο επιδεινώνεται με την κίνηση του πάσχοντα ώμου. Εάν ο πόνος στον ώμο είναι τελείως ανεξάρτητος από την κίνηση, καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε έναν ιατρό για περαιτέρω αξιολόγηση.
Αντιμετώπιση σε κάκωση στο Μυοτενόντιο πέταλο των στροφέων
Εάν ο γιατρός σας υποπτεύεται έναν τραυματισμό στο Μυοτενόντιο πέταλο των στροφέων, θα σας κατευθύνει συχνά σε μια ακτινογραφία για να ελέγξει την ακεραιότητα στα οστά του ώμου. Σε πολλές περιπτώσεις όμως, μπορεί επίσης να χρειαστεί άλλη απεικονιστική μέθοδος, όπως μαγνητική τομογραφία ή διαγνωστικός υπέρηχος, για την ακριβή διάγνωση του τραυματισμού.
Μόλις γίνει διάγνωση, είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί άμεσα το πρόβλημα στο στροφικό πέταλο. Χωρίς ορθή αντιμετώπιση της παθολογίας, ο ώμος σας μπορεί να εξασθενίσει, να χάσει γρήγορα δύναμη και εύρος τροχιάς με αποτέλεσμα την αδυναμία έγερσης του χεριού σας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο γιατρός σας θα συστήσει ξεκούραση και μειωμένη δραστηριότητα, πάγο ή θερμότητα στον ώμο και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Σε προχωρημένες περιπτώσεις συνοδευόμενες από μεγάλης έντασης πόνο συνιστώνται στεροειδείς ενέσεις στον ώμο. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να προτείνει τη φυσικοθεραπεία για τη άμεση μείωση του πόνου και την ανάκτηση της λειτουργικότητας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο τένοντας θα θεραπευθεί με την πάροδο του χρόνου, αλλά η παραδοσιακή θεραπεία μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες για την επίλυση του τραυματισμού. Άτομα μεγαλύτερης ηλικίας ενδέχεται να έχουν πολύ μεγαλύτερο χρόνο αποκατάστασης. Εάν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, οι ασθενείς μπορούν να απευθυνθούν σε ορθοπεδικό χειρουργό για να συζητήσουν τη χειρουργική αποκατάσταση του τραυματισμού.
