Έσω Επικονδυλίτιδα ή Αγκώνας του Γκόλφερ
Ο Αγκώνας του Γκόλφερ είναι τραυματισμός λόγω υπερφόρτωσης του τένοντα στο εσωτερικό του αγκώνα, συνήθως λόγω υπερβολικής χρήσης. Όπως υποδηλώνει το όνομά του, είναι μια πάθηση συνηθισμένη σε παίκτες του γκολφ. Ωστόσο, ο τραυματισμός αυτός μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε. Ο Αγκώνας του Γκόλφερ είναι παρόμοιος με τον Αγκώνα του Τενίστα (Έξω Επικονδυλίτιδα). Εμφανίζεται στο εσωτερικό του αγκώνα και όχι εξωτερικά.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Συνήθως, κάποιος που πάσχει από αυτή την πάθηση θα αισθανθεί πόνο στο εσωτερικό του αγκώνα, του αντιβραχίου και ενδεχομένως να εκτείνεται μέχρι το κάτω μέρος του χεριού. Ο πόνος γίνεται εντονότερος με δραστηριότητες που απαιτούν λαβή με το χέρι και κινήσεις του καρπού. Λιγότερο συχνή είναι η αίσθηση μουδιάσματος στο χέρι.
Πώς συμβαίνει αυτό;
Η ακριβής αιτία αυτής της κατάστασης είναι άγνωστη, ωστόσο εκτιμάται γενικά ότι εμφανίζεται όταν οι δυνάμεις που ασκούνται μέσω του τένοντα γίνονται ιδιαίτερα έντονες. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε αυξημένες καταπονήσεις του τένοντα ή σε μειωμένη αντοχή του. Καθώς ο τένοντας συνδέεται στους μύες που κάμπτουν τον καρπό και παρέχουν δύναμη στη λαβή, δραστηριότητες όπως γκολφ, αναρρίχηση ή χειρωνακτικές εργασίες που προϋποθέτουν το κράτημα αντικειμένων μπορούν εύκολα να προκαλέσουν δυνάμεις που προκαλούν ζημιά στον τένοντα.
Παράλληλα, παράγοντες όπως η ανεπαρκής κυκλοφορία του αίματος ή απλά η φυσιολογική πορεία γήρανσης, μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα του τένοντα. Εάν ο ιστός δεν λειτουργεί αποτελεσματικά, τότε ακόμη και απλές αλλά επαναλαμβανόμενες κινήσεις σε μια δουλειά γραφείου μπορεί να προκαλέσουν Αγκώνα του Γκόλφερ.
Υπάρχουν και μερικοί ακόμα γνωστοί παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη Αγκώνα του Γκόλφερ, όπως η κακή στάση του σώματος, κάποια αυχενική δυσλειτουργία, πρόσφατη αλλαγή συνηθειών και ιστορικό τραυματισμού, όπως πτώση πάνω σε τεντωμένο χέρι.
Ποια είναι η θεραπεία;
Ο Αγκώνας του Γκόλφερ αναπτύσσεται συνήθως αργά, και η διαδικασία επούλωσης μπορεί να είναι μακροχρόνια. Το πρώτο βήμα για την αποτελεσματική θεραπεία είναι η διαφοροδιάγνωση καθώς πολλές άλλες παθήσεις έχουν παρόμοια συμπτώματα και πρέπει να αποκλειστούν πρώτα από έναν επαγγελματία. Μόλις επιβεβαιωθεί η διάγνωση του Αγκώνα του Γκόλφερ, η θεραπεία αποσκοπεί στο να επιτρέψει στους ιστούς να επουλωθούν και να αναγεννηθούν. Αυτό απαιτεί ένα ορισμένο βαθμό ξεκούρασης, και προσαρμογή των δυνάμεων που επηρεάζουν τους ιστούς, μερικές φορές μέσω στήριξης ή taping, την τοποθέτηση ελαστικής αυτοκόλλητης περίδεσης που ενισχύει το μυϊκό σύστημα και βοηθά στη βελτίωση της κινητικότητας.
Συγκεκριμένος τύπος ασκήσεων έχει αποδειχθεί ότι βοηθά τους ιστούς να ανταποκριθούν στην καταπόνηση – οι «έκκεντρες ασκήσεις». Άλλες θεραπείες περιλαμβάνουν την αύξηση της ροής του αίματος στην περιοχή για την υποβοήθηση και επιτάχυνση της επούλωσης. Σε χρόνιες και σοβαρές περιπτώσεις απαιτούνται ενέσεις κορτικοστεροειδών, και σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Καμία από τις πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό το ενημερωτικό δελτίο δεν αντικαθιστά τις κατάλληλες ιατρικές συμβουλές. Να απευθύνεστε πάντα σε ειδικό για συμβουλές σχετικά με την περίπτωσή σας.
