Με εφαλτήριο την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης, ενημερωνόμαστε και μαθαίνουμε πως να προστατευτούμε! Η οστεοπόρωση είναι μια πάθηση κατά την οποία η πυκνότητα και η ποιότητα του οστού μειώνονται, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση του σκελετού και τον αυξημένο κίνδυνο κατάγματος, κυρίως σε περιοχές όπως η σπονδυλική στήλη, ο καρπός, το ισχίο, η λεκάνη και ο ώμος. Η οστεοπόρωση και τα συνδεόμενα με αυτή κατάγματα μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία του ατόμου και αποτελούν μια πολύ σημαντική αιτία θνησιμότητας και νοσηρότητας.
Τα συνηθέστερα οστεοπορωτικά κατάγματα συμβαίνουν στον καρπό, τη σπονδυλική στήλη και τα ισχία. Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να έχουν σαν συνέπεια τη μείωση ύψους, οσφυϊκούς πόνους και παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, ενώ τα κατάγματα των ισχίων συνήθως απαιτούν χειρουργική αποκατάσταση και έχουν σαν αποτέλεσμα την απώλεια της αυτονομίας του ατόμου και την επιδείνωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς.
Η οστεοπόρωση έχει λανθασμένα συνδεθεί με το γυναικείο φύλλο, καθώς προσβάλει και άνδρες και γυναίκες. Δεν αφορά μόνο στην τρίτη ηλικία, αλλά μπορεί να πλήξει και νεαρά άτομα όταν υπάρχουν ιδιαίτεροι παράγοντες κινδύνου. Κυριότεροι είναι η κληρονομικότητα, η λήψη ορισμένων φαρμάκων (κορτιζόνη, θυροξίνη κ.α.) καθώς και ασθένειες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, οι καρδιοπάθειες, τα κακοήθη νοσήματα και οι παθήσεις των ενδοκρινών αδένων.
Η πρόληψη της νόσου πρέπει να ξεκινά από την παιδική ακόμη ηλικία και να συνεχίζεται εφόρου ζωής μέσω δράσεων υπέρ της σκελετικής υγείας, όπως:
– συχνή φυσική δραστηριότητα και ενδυνάμωση των μυών
– υγιεινή διατροφή πλούσια σε ασβέστιο και πρωτεΐνες, καθώς επίσης και επαρκή πρόσληψη βιταμίνης D
– αποφυγή «κακών» συνηθειών, όπως κάπνισμα και υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
Μία στις τρεις γυναίκες και ένας στους πέντε άνδρες παγκοσμίως θα υποστούν κάποιο κάταγμα λόγω οστεοπόρωσης.
Η οστεοπόρωση είναι μια «σιωπηλή» ασθένεια, η οποία αποδυναμώνει τα οστά και αυξάνει τον κίνδυνο κατάγματος, συχνά προκαλώντας πόνο και μακροπρόθεσμη ανικανότητα. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την ανάγκη του τακτικού ελέγχου και της έγκαιρης διάγνωσης της νόσου.
Κάνοντας το τεστ του ενός λεπτού του Διεθνούς Ιδρύματος Οστεοπόρωσης μπορούμε να μάθουμε αν κινδυνεύουμε από την οστεοπόρωση και να το επικοινωνήσουμε έγκαιρα στον ιατρό μας! Σε περίπτωση διάγνωσης της νόσου, σύγχρονες φαρμακευτικές μέθοδοι μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα οστεοπορωτικού κατάγματος και να επιβραδύνουν ή και να αναστείλουν την εξέλιξή της.
Η φυσικοθεραπεία σε ασθενείς με οστεοπόρωση, στοχεύει μέσω της θεραπευτικής άσκησης σε:
- Ελαχιστοποίηση της απώλειας οστικής μάζας και μείωσης του κινδύνου των σπασμένων οστών.
- Αύξηση της μυικής δύναμης.
- Βελτίωση της ισορροπίας.
- Βελτίωση της αίσθησης ευεξίας.
- Βελτίωση και διατήρηση της στάσης του σώματος.
- Μείωση της πιθανότητας πτώσεων.
Παρόλο που υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία ασκήσεων, υπάρχουν κάποιες που ενδείκνυνται και κάποιες που θα έπρεπε να αποφεύγονται. Η επιλογή των ασκήσεων γίνεται ανάλογα με την ηλικία, το στάδιο της οστεοπόρωσης και το γενικό ιατρικό ιστορικό και για αυτό είναι αναγκαίος ο σχεδιασμός του προγράμματος από έναν έμπειρο φυσικοθεραπευτή σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό.
