Ο σύγχρονος τρόπος ζωής του ανθρώπου καθώς και οι καθημερινές δραστηριότητες του, θέτουν τον οργανισμό και το σώμα σε μια διαρκή έντονη απασχόληση η οποία έχει και το ανάλογο κόστος πολλές φορές λόγω των κινδύνων που ευδοκιμούν.
Θυλακίτιδα του Μείζονος Τροχαντήρα ή Τροχαντηρίτιδα ορίζεται η φλεγμονή του θύλακα που βρίσκεται στην περιοχή του μείζον τροχαντήρα του μηριαίου οστού και αποτελεί ένα από τα συχνότερα αίτια πόνου στην περιοχή του ισχίου. Ο θύλακας είναι ένα μικρός σάκος γεμάτος υγρό, που σκόπο έχει την προστασία των συναφών κατασκευών και των μαλακών μορίων από τις κινήσεις και τις τριβές που αναπτύσσονται στην συγκεκριμμένη περιοχή. Ο πόνος που σχετίζεται με τη θυλακίτιδα του μείζονος τροχαντήρα μπορεί να περιγραφεί ως βαθύς, θαμπός, καυστικός πόνος ή σφίξιμο στην έξω πλευρά του ισχίου γύρω από την περιοχή του μείζονα τροχαντήρα.
Αυτός ο πόνος και η δυσφορία μπορεί συχνά να εξαπλώνεται στην έξω πλευρά του μηρού, αλλά σπάνια ακτινοβολεί μέχρι το γόνατο ή περιφερικά του γόνατος.
Επιδημιολογία
Η Τροχαντηρίτιδα είναι μια συνηθισμένη κλινική περίπτωση και αναγνωρίζεται να είναι παρούσα περίπου σε 1,8 στους 1000 ασθενείς της πρωτοβάθμιας περίθαλψης.
Παρουσιάζεται πιο συχνά στις γυναίκες από τους άνδρες, με τις γυναίκες να αντιπροσωπεύουν το 80% των περιπτώσεων. Αυτή η υψηλότερη συχνότητα στις γυναίκες, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η βιομηχανική των κάτω άκρων μπορεί να συμβάλλει στην εμφάνιση του συνδρόμου. Η καταγεγραμμένη εμφάνιση της μονομερούς τροχαντήριτιδας είναι 15% στις γυναίκες και 6,6% στους άνδρες. Η εμφάνιση διμερούς τροχαντήριτιδας είναι 8,5% στις γυναίκες και 1,9% στους άνδρες.
Δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες διαφορές με βάση την ηλικία, τη φυλή, ή το επίπεδο δραστηριότητας. Αν και οι περισσότερες αιτιολογικές έρευνες έχουν καταγραφεί σε πληθυσμούς ενηλίκων. Δρομείς μεγάλων αποστάσεων, ή άλλοι αθλητές που εμπλέκονται σε επαναλαμβανόμενες κινήσεις των κάτω άκρων, τείνουν να έχουν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης.
Αίτια-Παράγοντες Κινδύνου
Συνήθως η Τροχαντηρίτιδα προκαλείται από:
1. Επαναλαμβανόμενη τάση στην περιοχή της λαγοκνημιαίας ταινίας ή τραύμα λόγω υπέρχρησης.
2. Επαναλαμβανόμενες κινήσεις οποίες φορτίζουν τον ορογόνο θύλακα. Αυτό συμβαίνει με το πολύωρο τρέξιμο , πολλά άλματα , πολύωρη βάδιση ή λόγω πίεσης της περιοχής για μεγάλο χρονικό διάστημα.
3. Λανθασμένη ή Τραυματικής Αιτιολογίας φόρτιση του σκέλους λόγω παθολογίας στην περιοχή του ισχίου (ανισοσκελία, αδυναμία γλουτιαίων και απαγωγών μυών κτλ.) ή της ποδοκνημικής.
4. Οξύ τραυματισμοί λόγω πτώσης.
Συμπτώματα
Ο ασθενής βιώνει έντονο/οξύ στην περιοχή του μείζονα τροχαντήρα (περιοχή μεγαλύτερης τάσης) και γενικότερα στην έξω επιφάνεια του μηρού, πόνος που μπορεί να αντανακλά μέχρι την έξω επιφάνεια του γονάτου (ενθεσοπάθεια ή ενθεσίτιδα).
Έντονη ευαισθησία παρατηρείται στην ενεργητική κίνηση του μέλους είτε με αντίσταση είτε πολλές φορές και παθητικά και κυρίως στην απαγωγή του ισχίου με έξω στροφή. Σε δραστηριότητες όπως τρέξιμο, ανέβασμα σκάλας, περπάτημα μεγάλων αποστάσεων παρατηρείται έντονη δυσφορία.
Εάν αναγνωριστεί στην οξεία φάση των συμπτωμάτων, μπορεί να αντιμετωπιστεί σχετικά γρήγορα και αποτελεσματικά, σε πιο χρόνιες περιπτώσεις γίνεται πιο περίπλοκη η θεραπεία.
ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΧΑΝΤΗΡΙΤΙΔΑ
Πρώτο μας μέλημα στην πρώιμη φάση της αποκατάστασης μετά τη λήψη πλήρους ιστορικού, είναι η υποχώρηση της φλεγμονής και η μείωση του πόνου. Έτσι εφαρμόζουμε:
– Προτείνουμε ανάπαυση από τις δραστηριότητες που πυροδοτούν τα συμπτώματα της πάθησης.
– Τροποποίηση των δραστηριοτήτων με τη χρήση βοηθημάτων υποστήριξης.
– Ηλεκτροθεραπεία με σκοπό την αναλγησία (ΤΕNS)
– Ιοντοφόρεση ή Φωνοφόρεση.
– Κινητοποίηση των μαλακών ιστών όπως deep friction massage, functional stretching techniques για λύση της μυϊκής περιτονίας και απελευθέρωση της περιοχής.
Ακολούθως και αφού έχουμε περιορίσει τις φλεγμονές και την ένταση του πόνου, προχωράμε στη 2η φάση της αποκατάστασης η οποία περιλαμβάνει:
– Διατατικές Ασκήσεις για αύξηση της ελαστικότητας.
– Πρόγραμμα ασκήσεων ενδυνάμωσης εξατομικευμένο στις ανάγκες του ασθενή. Ενδυνάμωση κυρίως απαγωγών, έξω στροφέων ισχίου και γλουτιαίων μυών ( έμφαση στο μέσο γλουτιαίο για μεγαλύτερη σταθεροποίηση του άκρου).
– Ασκήσεις Ιδιοδεκτικότητας με σκοπό τη σταδιακή επανένταξη του ατόμου στις καθημερινές του δραστηριότητες ή στον αθλητισμό και την αποφυγή μεταγενέστερων υποτροπών.
Ενδεικτικές Διατάσεις γλουτιαίων και λαγοκνημιαίας ταινίας.
Βιβλιογραφία
1. Bierma-Zeinstra SMA, Bohnen AM, Bernsen RMD, Ridderikhoff J, Verhaar JAN, Prins A. Hip problems in older adults: Classification by cluster analysis. J Clin Epidemiol. 2001;54(11):1139-1145. doi: 10.1016/S0895-4356(01)00398-5.
2. Segal NA, Felson DT, Torner JC, et al. Greater trochanteric pain syndrome: Epidemiology and associated factors. Arch Phys Med Rehabil. 2007;88(8):988-992. doi: 10.1016/j.apmr.2007.04.014.
3. Williams BS, Cohen SP. Greater trochanteric pain syndrome: A review of anatomy, diagnosis and treatment. Anesth Analg. 2009;108(5):1662-1670
4. Shbeeb M, Matteson E. Trochanteric bursitis (greater trochanter pain syndrome). Mayo Clinic Proceedings. 1996;71(6):565-569.
